ik woon alleen
omwille van het dak
boven me hoofd te verdragen
bind ik veters aan
zeker wetend
dit is de uitweg
uit beton gesneden deuren
sluiten ook als hard hout
achter mij terwijl ik
ik de buitenlucht
tegemoet treed
niets vragend
op mijn pad
(want zoveel eerder al
ben ik ontvlucht
wat zich aan mij bond)
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.