De vernuftige edelman

I

________in die zin bevrijdt
had hij wel dichter kunnen zijn
maar sloot dat uit in woorden
want iedereen gaat toch
vanuit zichzelf dood

iemand die vanuit woorden komt
(of.. niet uit zijn woorden kwam?)
hoort nergens thuis dan in taal

huist daarin en leeft het uit

echter;
ik hoor daar niet
thuis woon daar niet
dichter-
bij maar woon
het gewoon uit
________________________
II

zo sprankelend fris----

de vlucht omhoog was rap
genomen gepaard en tot mij genomen
waar zij ontboezemend bij was
darde ik rond haar lippendienstig
wat vliesvleugeligen betaamd-

en

er speelde vreemdsoortig kloppen
dat het hartgespan weer laakt
maar leidde niet tot gewenst gedrag
verstijfde niet en hing wat af

ik hing
de slappe was
(werd) buiten
gehangen of gesnapt
de uitvlucht vanuit het wezen
de man genezen van zijn lust
droop- af- van de gelei
dat koninginnen maakt
maar vandaag even niet
de bruidsvlucht gaf

Hij nou ja hij

zijn half bedekte bovenlip
spotte schaamteloos met leven
een krul niet om zijn mond
hoekt uit maar meer
om haar dat staat

er groeide dan ook langer wat
tussendoor dat vroeg om snoeien
belangeloos sliep hij daardoor
met stijfsel tot in zijn puntjes

verzorgd zijn dat liever
maar wel omhullend
het uiterlijk vertoon

pas wanneer hij sprak toonde
hij zachte rose zijn gehemelte

verzilt genoegen________

de zee braakt
en slaakt een zucht
van verlichting
in het ochtendgloren
zwijgt dood

't is zwaar het door-
brak water
veroorzaakt
waar in het ver-
leden veel ver-
stild zilt ge-
leden werd
leek traan-
vocht strijd
lust tot ver-
landen in genomen

het baart en kraamt
maar voort in-nemen(d)
-want alles kraakt-
- in de voegen -
- van dit tijdgewricht-
- slaakt diepe zuchten-
- in de gedichte kreken-

zeebanket

zo op de zeereep van deze dag
doste zij zich gezapig

alle kleuren van de regenboog
waren nabij een eindeloos gebaar

het smaakte mij, het paste goed
en wel voor zover wij in water waden