40.000

hoeveel doden kost een mensenleven
om te slachten als oud vuil vergeven
hoeveel doden mag één mensenleven
kosten om dit kotsen over dierenleed

ach guts

acacia ik beende er een vrouw in uit
haar schoot uit hout spleet mijn gedachten
met benen als schachten verdiepte ik
de symboliek vertederde het beeld
uit de muziek in medeklinkend hameren
op het geweten van de guts die uitsneden
mijn lust uitbeeldde waar in ik uitgehakt

Alsof het vloekt

Twee tinten klaren bij
elkaar voor schut gezet
schreeuwende contrasten

die met wat wil wel pasten
wisten zo aanstotelijk zeker
hoe aantrekkelijk lelijk

het gelijk aantoont van leven
dat alleen de ongerijmdheid
sprekend met dekken hun gelijk

in het schemer kunnen behalen
waar alles grijs in duizend talen
onverklaarbaar beminnelijk streelt

Wit voor de ogen

 ik zag de kleur vandaag verdwijnen
op de gedekte voedertafel alles wit
liet het zuiver sporen daarin verdwijnen

alles afgedekt leek de wereld
eindelijk uitgesneeuwt te vlokken
een kleine werkelijkheid die in mij leeft

een leeggeroofd klein  roodborstnest
waarin ik uitgebroed mezelf bezie
in de wintertuin  vervlucht tot ijle pluim
opgeluchte ijskoude schim die zichzelf uitleeft

Uit mij

Ik zag een bladzijde uit
mezelf ontstaan vol
geschreven op de nerven
vergelen toen het losliet
was verlies niet spraakzaam
maar stierf gewoon weg