op een dag, ver daar boven rust een dek
van zuiver regen, wachtend op de watersnood
daar beneden reed verkeer-t, ik de weg zoekend,
ergens tussen hier en gisteren in verdwaald
vandaag was opmerkelijk groener dan verwacht
strijklicht verhelderde heinde en verder meer
ergens klopte de zon niet met weerkaatsen,
alleen rondom mij en reizigers die opstegen
een tunnelvisie was baanbrekend en uitdovend
de geur van grijs beton verving de aarde rondom
ik was puur geluk en passagier eerste klas
verdwaald en tot schrikbeeld door vertaald
in het aanschouwen van de tegenwoordige tijd
staan oude gebouwen nu om mij heen verlegen
dat is aankomen met tegendraads bewegen
een weg lang landerig achteruit gekeken
was de tocht toch overdreven vroeg te laat
het schema van een lok haar in lucht gebroken
alles vrij vertaalt vrijgegeven hemelse filamenten
de wind achterhaalt de zon daarin verkeert
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.
11.12.07
Een verlate novemberdag
Abonneren op:
Posts (Atom)