Lauwmaand

ze zijn sprekend
een gebroken taal
slechts te verstaan
als overlevering

hun voorwaarden
tekort geschetst
de verblijfsvergunning

de waarheid daarvoor
rust achter hun ogen
voorbij een landsgrens

Vers in het geheugen

Gegrift, ik weet nog het oude riet
en hoe ik daarin leven zocht
op de toppen afgestorven
halmen trof daar ingetogen pril

het waren tijden bitter stil
met vorst sloeg de neergang
op grond van de verwachting in

Wat ik wil

Wat ik wil

Voorgoed onherroepelijk zijn
blijven wie ik ben en
nader tot een ander
meer mezelf ook zijn
wat ik wil is gewoon
in samenspraak met mij

..en daar ging je dan met je hoofd
nog in de wolken lang uit op je ..

.. even later vluchtig een blik achterste
voren leerde je hoe de struikel zat..

..geenzins vergissen domweg gewoon
menselijk als mist om dromen is verdwenen..

weer beide benen terecht omhoog gestoken
als je verstoken bent (van wolken krabben)..

Orakel

gesneld de kop zo hol
op sokkel zwaar ontzet
het zwembad in dagbad
bevrijding in die zin zijn
bloedsoldaten in het geding

ontzag wekkend
hoe de tiran verwordt
tot pillendoos

de kwakkelbaas
een heilsoldaat
naast moordenaar
voor 't klaslokaal
van dolgedraaide pupillen

kind van de rekening
voorwoord bij vrijheid
rest erosie in de spijt
erotiek van het geweld
de ontzetting

tot volksverlakkerij
nagel aan de schandpaal
geen publiek als steunpilaar

van bevrijder tot ontzetter
slaat zijn eigen kop op hol
stelt zijn eigen vragen maar

---verontwaardigd begreep ik R geen hol meer van