dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

9.1.10

Het gedicht laten talen

Hang wat verloren om haar lippen
heen loop wat door haar zinnen
een lichaam in taal

om m'n weg te vinden
om te wandelen
waar woorden -voor-
staan als huisnummers om

uitgegeven te worden om nu
vanzelfsprekend te luister
te staan kleine halve waarheden

gevels waar de deuren dicht
ramen gesloten gordijnen dichter

avond zijn verlicht op
nauwgezette tegels valt
de nacht in luister

over het verhang waar zoveel
vol-uit-geschreven sterren
prijken in voort bestaan

ik zoek
in die zin
iets op
wat er niet
stond