dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

4.8.09

De blauwe regen

Het heeft er alle schijn van

dat ranken verlangend
om het even vluchtig

in gekrulde zinnen hechten
aan de blauwe druif

zich gaarne buiten zinnen
in de hopbellen vergrijpen

de beschutting om mij heen
verstaat vervlocht zich

daar-in-begrepen schuil ik
om me veilig uit te leven