Spel van de kleine dingen

Spade in de uitgewoonde grond kruiwagen vol vergane stront
het weerkeren van de bladmoes ogenblik verzanden in de poes
niets te maken alles pasgoed op gevoel van maatwerk moet

bij inkeren de imker te leer vragen hoe eenvoud met dit weer
er voorstaat gelijk inkorven  ook herhuisvesten onbedorven
de winter doorstaat als de kippen opgeleukt boommerken aanstippen

tegen het voortschrijdend rot op afgezaagde tere plekken met slop
waar je van alles uit kunt trekken zolang de je onberoerd de stekken

met een oogje en een hieltje oud bewortelbaar goed bereid hout
gewas het vruchtvlees wast met schone handen blij verrast

Mooi bevlekt maar bijna uitgeschreven lek

Zie hoe machtig schrijven onderdrukt.

een vulpen die niet meer spoort legt
zich uitgelekt te rusten uitgeschreven
rijpt de korst de kroon gortdroog in dop
tot inktzwart puntig uitgedost verstopt

ragfijn gegeven puur bladgoud
te lezen vallen de sierletters nog op
zo ooit bekoorlijk toonde zwierend
de linker schrijvershand getooid in regels
tussen haarlijnen door beschreven

een schrift met liefde voor papier
waarop te lezen viel hoe droog
door vilt bevroren stond wat eens
lispelend in stilte voorover gebogen
door vochtiger lippen werd gewezen
ntens zuiver door'n tong besproken

woord