dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

25.3.09

Uitblinken

Gelijk tranen in tegenlicht
bungelend aan het oude hout
niets vermoedend spiegel spelend
van een door de wind bewogen
maar vervluchtend wereldbeeld
waarin iedere herinnering dooft
die bij het ontwaken veelbelovend
nog eeuwig leven aanhing