Die mijn ene been voor de andere zet
zij die mijn handen steeds verder uitsteekt
die mijn ogen doorgaans de kost geeft
zij die met mijn neus overal lucht van heeft
die nooit iets uitgeeft waar ik omgeef
zij die mij de ruimte geeft waar ik in leef
die heeft het voor het zeggen wanneer ik me uitspreek
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.
20.5.09
Abonneren op:
Posts (Atom)