Tijd heelt, maar kent geen respijt

Tijd bestaat niet
dag noch nacht
die het vermag
omwille te duiden
geeft de tijd de ruimte
bij het verstrijken

tijd meten gaat goed
aan de geschonden huid
geschaad tot wond
zonder doekjes erom
toch heelt met wild vlees
dat is verstreken tijd





tijd is verstrijken
waar liefde vergaat
slag na slag hartslag
laten doordringen
tot borstgeroffel

staak met een buiging
voor de dood en adem
slaakt een zucht
van verlichting

ja, nu ben ik einde-lijk
lucht voor wie mij ziet
besta ik eindelijk
tijdloos in't verschiet