Door de tuin

Of juist vanwege het er om heen misleidend
het gewroet bleek ook de worm al op de vlucht
ik trok me af juist ja vruchtbaar een gedachtegang
waarop een molshoop op gevestigd was steeds

dieper graven leidt tot spitten
in het verleden veel zeer
veel onopgeloste zaken

die verschrikkelijk waren aaneengeregen
zilveren doppen koord voor de ogen
 en eerder gedicht de ziel
van de slanke hals beschonken
-van maagdelijk wit- in de fles
besloten helder vocht
dat na geleegd
de vogels op de vlucht joeg

blinkend in de zon rinkelend
door de wind het leven
in de kiem zo niet te smoren viel
uitgerukt ogenblik van de gerichte pik
die hard afgerukt werd met wortel enal

ontgrond het leven zou laten het ook liet
maar met dit speels gevogel op het zaaibed
met voorbehoudsmiddel genot schonk
aan mijn hand die daar de schoonheid
van het gewas genoot van menig bloem
ontstolen lot uit de knop

ontsproten dat onverwacht
de gestilde dorst op vrij eenzaam
gedeeld moment