Eindelijk viel er stilte
in het verregend woud
een goude regen dat weer wel
bij neergaande schemer
doofte het vederlicht bestaan
een laatste kwerilijn
een schitter die uitdovend
moet zijn van eerder oorsprong dauwtrappend door het gras
ontwaarde ik de juiste bestemming
voor de soldaat van oranje neukend
op het pastinaak dat in fel contrast
hoe lichtvooetig het er voor staat
met iedere schijn tegen hebben
van dit klimaat
waar weer geweld
losbrand in weerwil
van het slapen gaan
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.
Abonneren op:
Posts (Atom)