Mijn gedichten bleek
met zo nu en dan
zomersproeten
In de regel genomen
schraal bij koud weer
Zalf ik ze in heimwee
naar eerder dat kind
In mijn armen gehouden
met frisse tegenzin
Los gelaten tot die tijd
met geen handen voor ogen
skip to main |
skip to sidebar
bekommer jij eens om je eigen vlees
Zoeken in deze blog
Labels
Dood in de pot
(26)
gek van woorden
(2)
gevederde vrinden
(5)
godsgeklaag
(3)
hartslag
(6)
Niet vers
(1)
nieuw leven in blazen
(4)
nieuw leven inblazen
(4)
notenkraken
(9)
ode wie ode toekomt
(2)
rauwverwerken
(13)
S. dulcamara
(7)
slak maar laks lijken wij (op elkaar)
(1)
tekort aan tijd
(6)
u bent
(2)
van nature goed uiteraard
(8)
Whale Wars
(1)
vergrijzend heden
statistics
Ik doe ook maar wat.
- ®
- Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.
Posts
