Gesponnen

Als kind al at ik suikerspinnen
tot ik in de gaten van kiezen

kreeg hoe de wereld
in elkaar stak

pijnlijk tot besef kwam alles -leek-
toch maneschijn
dat was ik toen onbevangen
voor niets te strikken voor
alles onbekwaam geacht

garen bleek zowel door
spinnen als wel
met halve van doen

te hebben hield ik het
voor gezien achter
maakte mezelf wijs

hoe goed gevuld te kiezen
er altijd wel een tandarts is

ik al jaren geen zoet beroer
anders dan in halfbakken zinnen

uitgesproken ben ik

-daar dan ook in-

In het voorbijgaan

overlopend van vragen
of de afslag is behaald
iedere halm aangrijpen
om te achterhalen

telkens weer bomen
dwalend in het bos
inzien staan

een indruk achter gelaten
kwam ik laatst weer op het spoor
dat alles al gepasseerd was
eerder nog dan achterhaald

Hier ligt iets aan ten grondslag

Nergens meer thuis
dan in mezelf
de weg kwijt
met langzaam
een tijd terug
geven naar wat
het toebehoort
zichzelf beluisterend
deze schitterende
staar hierin
stopt wel gepast