voor de dag

Er mee en niet veel verder

Kijken dan je neus lang is
was al meer gewoonte dan je hoorde
met wat lange haren in de wind

belangeloos tegen alles stemde
je toch over al mee in
dat z'n beloop kon nemen
om onbevangen
niet gebonden
onbezoldigd
toch onbezonnen
rijk kon leven
in vrede alleen
zeker wist
dat de zon je wat kon schelen
maar meer ook niet

onderstebovenachterstevoren

De twijfel die je soms op je kop
bij jezelf gadeslaat gekanteld
niet meer zeker weet
of je ondersteboven in jezelf
nog nastreeft met het gemis
dat nooit verder reikt
dan knagen met uitspreken

omdat gevoel zo weerbarstig
achterwege blijft waar
je de schuld bij twijfel legt

omdat gewetensnood dat nu eenmaal in zich heeft terwijl jij
o
v
e
r
d
w
a
r
s
Wars met jezelf verlegen
niet meer weet
te achterhalen hoe
het met die onderste steen zit
die liefde met zich meebrengt

terwijl je dacht dat lauweren
op veren kussen plaats vond.