hersenhelft

Er rust een diepe kloof
in mijn gedachten
met waar de sneeuw smelt
aan de ene zijde

overheerst aan de overkant
verschrikkelijke droogte
smacht ik zo zwevend
in dit ravijn naar daglicht
dat de hemisferen mij ontnemen

al typend op de toetsen
die zichtbaar maken
waarin ik in het duister
van woorden blijf steken

verdwaalt in oorverdovend
gekletter van wapenfeiten
die met watervallen tegelijk
uit mijn mond stromen

terwijl het gehemelte uitdroogt
van hitte die verlangen oproept
met verdampen van de gevoelens vervluchtend in een wolkje
aan een horizon