onvervalst

met pen en papier in aanslag
het willen begaan
een laatste woord

veeg teken overspannen
haal verkeert geschreven
overspeld en afgekeken
tot tot stikkens toe gedicht

plooien gladgestreken
onkreukbaar weer
een fijn gezicht

versneden

woensdag gehaktdag
tijd voor het hartinfarct
de arts is slager die vermag
voor de laatste slag
spelenderwijs met titaan

Tamme kastanje

Geheel verwilderd stond zij daar
in wijde straal haar stekelnoot
te klagen over de scheve stand

uitgewaaide kroon meer stammend doorwoekerend woeste tenen

ik besloot na't oogsten van haar noot
die groter was dan ooit getoond
haar aan te snoeren in verband

door zeer aangelijnd en afgezet
haar te lijf tegaan met scharen

ze voelde zich zo jarenlang beknot
ging daar nog langzamer aan kapot

afsterven met spijt doel op zich
wijkplaats voor't eerste gezicht

ze was een en al vergankelijkheid
om zo nieuw pootgoed te bekomen
werd ze afgelegd met vele loten

waaruit de eerste geboorne
uit haar schoot een noot zo bleek

alle enten uitgeweken herplantte
ik deze kiem uit haar schoot en
liefdesleven dat zij ooit genoot

met haar klonen ook herpoot
leidt zij tot slot veelvuldig
vruchtbaar leven na haar dood