dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

9.2.10

Huiswaarts

De echo van het hart
weerklinkt in de beweging
even binnenkijken zwart
wit klopt ''t daartegen in

dat slaat toch nergens op-
pompend stromend op je kop
klopt het op wat het lijkt

stevig in mijn schoenen
staand waar is die strop
pech behelsend verzoenen
met wat me verrijkt
het vuile vaatwerk
mocht ik het nalaten
verwensend op mn zerk

"hier goed uitgerust zijn maten
te kort en klein gemaakte buizen
die stelselmatig met behuizen
het lang leven weldadig leidde
in onbaatzuchtig niets nalaten"