Nu ik heb leren lezen
en schrijven
pluis ik iedere gevonden braakbal na
uit soms
is het een kutgedicht
anderen staan gewoon voor lul
wanneer ik -half verteerd- de restjes
skeletjes peuzel uit de haarbal
meestal iets van het vrouwelijk geslacht
gevoelig aan elkaar geklit
dan weer onverteerbaar hard
de botte fragmentjes
dat geen kloten heeft
ik sta versteld zo uitgeplozen
dat ik dit leren lezen snap
schiet mij woorden tekort
een gevoelige plaat waarop
vastgelegd
-opdat niet in vergetelheid geraakt-
hoe het weke vlees
in maagsappen van de botten
is geschraapt
vel over been
snap ik de uil
-geknapt-
die dit heeft afgestaan
het woord -schiet tekort-
dat rest
van poëzie is afgedaan
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
