mist onttrekt wat ik net bedacht had weer
geen gezicht wordt waarheid meer mistig
de vrouw in het rood kleurt grauwer
daardoor dimt dompig klinkt ook de slag
van vleugels waarvan ik dacht een snip
de snuit stak uit ik schrik daar niet van
het had in de verleden tijd moeten staan
dus ik schrok op van deze slag met stoot
die ternauwernood hoorbaar doordrong
tot mijn gehoor gedempt tot nauwelijks
zichtbaar dier een vogel voor mijn plezier
waar ik nooit van verhaal want door de mistmis ik de zekerheid in dit weer weer
om te stellen dat deze snip uit kreupelhout
de berm door schiet de greppel uit als hout-
snip wellichter gezien had het een grutto
kunnen zijn maar die vliegt nu niet te koud
is het hier geen gruttoweer het gaat zo
als de liefde met verdriet nooit vervliegt
het beeld hoe misteriger je het ziet hoe meer
je met dit weer in mist nooit zeker ziet
of gevogel je wel voldoening geeft
met wat het heeft in het benoemen
wat je toch niet zeker mist of ziet
Posts
