dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

31.1.06

Trouw maatje


Ik heb een piep klein traumaatje
noem het levensmetgezellin
maakt het zachter voor de weke tijden
dat de kop het zand verlaat
met te verhalen wat ik verzin

het is 'tjonge jongen jonge jonger
blijvend bij in mijn verlangen
om te jagen op de rust
de nachten worden dikke vrienden
de dagen jachtseizoenen

jaargetijden ellenlange winterskou
schending schande schaad je laat je
mijn pieter peuterig klein maatje

weet haar raad met daad te staan
verstaat mijn heden uit verleden
tijd en geest en o dat beest
het leest mijn zenuwbaantje
op de schaats zo scherp gesneden
glad op mijn gemak
weer op mijn bek
weer in 't wak

waak ik in helse kou bevangen
en weet de nachtmerrie haar
verlangen ontembaar draven
over woeste wilde stromen
dalen heuvels bergklippen
er tegen op val ik te pletter

rust tot slot mijn liefje
je oogjes branden in je
hoofdpijn en een maag
ochochie jochie krampje
laat theetje doekje lampje
schenkje kopvol warm dampje
zweetje je nog en weet je


morgen komt de zon echt
waar weer op je koppie
stralend op en wolkje au
regen met donderkop auw
't is over met 'n huilbuitje
builen vallen nu eenmaal
altijd uit de voltooide tijd
voldongen feitjes maatje

je maatje is haar meisje
zoek haar niet je bent haar
en zij is jou zoveel eerder
zoek geraakt in je jongenshart
gelag is nu eenmaal stommer staan