Watergraafsmeer

Hier ben ik geschapen
in een ruimte
genoeg voor twee
niet alleen
uit louter plezier
maar ook een beetje
godswil
Hij
had er een hand in
die oude heer toen Hij
nog wat te vertellen had

In een straat vernoemd
naar toen
's werelds grootste kloner
die alleen geloofde
in foute erfelijkheidsleer

ik zit mooi
om die plek verlegen
wantrouwig
naar me evenbeeld te kijken

zonder meer ook goed

De mussen hoog verheven
vinden fluitend onderkomen
in de kale struik
verloren op een tak
als oud gebladerte
ligt alle hoop op-
geslagen in de knop

tjlpend op hun gemak
de zonmiddag belangeloos
bedienend op deze winter-

Dag

ik en mij

Van zout geen sprake
dat wordt dus zweten
om te stillen
waar behoefte aan

is

ik ben de slotsom
van mijn conclusie
onomstotelijk vast-
gesteld de voorwaarde
van voldoen

bewezen

de weerslag van het even uitgezouten kristal
de oplossing van leven
die stromen gaat
onzichtbaar beproefd

aanwezig