Omroerend

vandaag voel ik mij ontroerend
roerloos als een roerdomp
sompig aan de oever van zijn tijd
onwijs gaaf kabbelend water
aan het eelt dat rimpelend
zich op mijn huid verveelt
en ik verweek tot een einder
o ging ik maar roemloos
koppie onder in dit beroerde
water dat me aan de lippen leest
want me blik op oneindig
levert mij een stralend
vergezicht op stromen

Huig

Leg jij jezelf nog eens uit
geheel ontdaan zo bijna niets
zwart op wit met rood aanstekelijk
waar de vrouwelijkheid voorstond
was nu uitstekend weg
besneden lichaam
als een oorlogsverleden

met bezien slik je wat
hoe onwerkelijk wreed
dit leed werd aangebracht
op de gevoelige laag

Opgespannen voeten gaan staan

Het loopt op en af gelijk
een sisser met het blussen
het stemmen met het zwijgen
met ombuigen naar streken
verrekken tot het stijf in lid
staat voorwaar de het achter
laat een vingerwijzing richting
geven met het uitslaan

De tijd opschalen

tijdrekken net zolang
tot het opgerekt is
dan gaan uitsparen
tot het weer op is

want alles bewijst
een tegendeel met bewust worden
je zou dan ook eens meer bewust
moeten zijn met wie je niet bent
een uitgekeken vergezicht
.
(de tijd oprekken tot in een ander verband)

Begroeide knokkels

hij krult haar
om zijn vinger
terwijl zij kreunt
om zijn gevinger
wijst hij haar af
zo't afgemeten kan
met klaarkomen daar
mee zat hij omhanden

Slaapwandelen

terwijl ik ontwaak
de slaap uit ogen wrijf
mezelf spiegelbeeldig bezie
staat de dag al in 't gelid
op scherp gericht

verbaast over zoveel uren
in het verschiet die mij
weer maken die mij niet zien
een dagdromer die de kost verdient

Liefdeloos

Ze had een boezem gelijk
een melkwegstelsel weelderig
lavend in dit nachtelijk waken
beklijven mijn ogen aan haar lijk
wade waarop in het zwart de vormen
nog prijken wat eens zo lustig
mij de droom liet in het genaken
wat verstierf in luwende stormen

Gladjes verstrijken

als ik nu eens in horizontaal
kon uitdrukken hoe welvend plat
licht aan een einder dooft

zwijgplicht borrelt uit een verhaal
zoals je ziende blind de nacht vervat
toch horen kunt wat je gelooft