kwikstaart

Wat vlugger snelt dan lopend
metaal zilverlicht tot welhaast
kanariegele staart in het heen

en weer bewegen nooit stil staat
de zwarte wenk knip voor het oog
waard om de bewaarde indruk

achterlaat in vliegensvlug
weerzien het verschijnen
waar water aan de lippen staat
te lezen hoe snel verruilen gaat

sneller dan het ruien
naar een ander habitat
mogelijk maakt van plat
dras land in rietruigten

naar onderkomen in de stad
snel doorstromen vanzelf gaat
mits het versteende hart
de zachte waterstaat toelaat

uit het veld geslagen

Draag nu eens geen steentje bij

laat bloempjes voor het te laat
is staan om niet later bijgezet
op de zerk in het bijzonder staat;

hier rust in het voorbijgaan
alles wat over is van wat nabij
met bijzetten rest in wat nooit
meer bij de tijd kan zijn