dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.

2.3.06

Op de T

Haar jas is zwaarder dan het aanhangend water
verder licht gekleed
al was het ook een koude golf
dit doorwinterend bezoek

ze maakte aanstoot over haar neus
ik sprak nog ja dat is van later
zorg laten wij de thee aandoen

het zwart geeft een sterk contrast
nu de tuin prima ruim is opgemaakt in ’t wit
een gammel hekwerk sluit op het groene gaas
aan om de kater de weg te wijzen

langs d’r achterzijde zwerft het hemelsblauw
met als decor de puinhoop van de buren
haar betonnen kop toont zorgelijk sneeuw
een bokken pruik waar een model mee zit

ze schamperde dan ook
dat deze dwaze vertoning goed
past bij mijn woning waarop ik weer
duidde dat op iets bijna niets
rijmt en dat stemde haar
die eerder al het woord had
weer tevree als evenbeeld