mismoedig

soms plakt het
onder mijn zolen
met afvegen lijkt hechten
onverholen smaad een zegen
te gelijk die draderigheid
mijn levenspad beslechtend
hoe de kauwgombal gelijk
de witte spot de draak
steekt met mijn gemoed

met nog een restje spijt
besluit ik na te kauwen
wat mij dwars zit
met vrouwen die me na
staren op mijn gestuntel
met bindingsvermogen