veld en wegen

wikke ook

alles leeft hier
met mij mee

er lag een valreep
aan ten grondslag

waterpas zo als je slootjes ziet
recht toe recht aan gewoon
doorsneden kruinen riet

scheerlings ging daar rakelings
een bolgewas met rasse schreden
iets boven zijn eigen haargrens uit

killer is met wat gevogel ook te horen
de huid krimpt strakker in het pak
vreemd dat kippenvel lijkt beven

ergens alleen maar zijn valt mee
overal is om je heen nog waar te nemen
groen pril en wijd open doorlopen
met rode ogen van opkomend licht

die zon toch en dat na regen
ik raak verlegen van haar zijn

gemeenplaats

Wij hadden iets gemeen
Waar mee we uitkeken
Gebeiteld stonden
Bewaarplaats werden
En af en toe
Eens iemand
Bij stil stond

Eindelijk eens
Iets om je hart bij op te halen
Gewoon voorbij gaan
Dat gaat nooit meer