Zoveel lucht en toch adembenemend

de afstand komt altijd gelegen
als je daarover uit kunt zien
de zee bijvoorbeeld dient zich aan
in golven van komen en bestaan

zo werp je blikken heinde en ver
gevangen tussen horizonnen alom
geen benauwenis maar adembenemend
wordt gade slaan weer een sport op zich
met blikken werpen een wijds gebaar

dat om de as heen indrukken na laat
in gebarentaal achter het ruisen
je omgeeft met je ogen dicht
ruimte scheppend in de geest

Onderlichaam

hier boven zit iets ongenaakbaar
geheel ontdaan de bovenkamer
een naakte waarheid te spelen

blootshoofds op mijn boerenfluitjes
wat vroeger onderbuik heette

komt zelden dichter
bij dit leven zoveel
verbazing tegen

De jager in de nanacht

men verspreekt zich voor een wijl
een klein moment dat mij omgeeft
ik mis de tijd daarin die weggezet
de wijzers bij de benen neemt

nu de tijd weer ingehaald die ver
vooruit gesneld weer achterhaald
was geschreden wat op mijn pad lag
leg ik me neer met wat mij omgeeft

reperatie van het oog

nog steeds valt licht uit te lezen
beschreven in een oogopslag

nog steeds zijn beelden
om in te bewegen

nog steeds vast staand
uit een hand gegeven

nog steeds dat té beleven
mocht dat ooit niet meer zijn

nog steeds bewogen scherpte verkregen
maakt de werkelijkheid hier waar