Vergeet het niet

Ach broer straks zijn
wij dood vergeten
hebben wij een leven lang
opgeteld samen verzwegen

dan ook weten wij niets meer
dan een enkel vervlogen woord
een afspraak of wat dan ook
die we niet maakte
of gewoon hebben nagelaten
in voorkomen dat gelijk
zijn zijde wil behalen
met het bakzeil

niemand meer dan wij
nog minder allang
vergeten is ons stof
verdeeld nog in
dat ongelijk verdelen
nog geen gram kan halen
met wat van ons rest

we zouden het achter-
liggend leven met de koolstof
uit onze botten niet
-met geen pen-
gedoopt in oostindische inkt
kunnen verkrijgen

om verdoofd
beschreven wij waarom bij
leven wij elkaar het geluk wenste
in dood verklaren

Opgeleukt

meer dan een lach is zijn
oogopslag gevangen in haar
groene indruk van weidse
vergezichten niet ontvreemd
waar twijfel geneest
zij weet van heeft
hoe zeer hij leeft
met afstanden overbruggen
geslecht met deze indrukken

De minne streel

zo doordrongen wenste zij niet
meer dan vergeten willen worden

verzot op hem die zij omsloot
als even in kort bestek bevrijdt

de daad nog rood voor ogen
traag bijna onbewogen lag

het kozen tot verkiezen voor verkozen
van verliezen wat hij haar schonk

aandacht dat geen moment verloren
in haar schoot bestierf tot wedergeboorte