Pootgoed

De levenslust hangt er gebroken bij

het spookt in lichten en in 't verse
waar tot dor en droogte het verkreukt

zo zonnebeeldig schaduwdicht
zwart een zucht en vederlicht
dwaalt het stoffig
wereldwonder het bospad af
het speelt nog wat met zingeven
sporadisch opgetrokken
groene schijn van weelderige bladerdek

hier breekt het door en verdeelt het zich
de samenhang van wat men ziet
het huis van lust tot weerbast weer omgeven
een zucht een deining en een ruisend lied

de wind beweegt en
stilstaand taant de tijd
tot vuurvlam rood de strooisellaag voor laag
de bodem weer verlaat
vertraagt de smullende onzin daarin tot stof
wat weer tot as vergaat

en zwijgend trekt de grijze rookzuil
aandachtig zijn sporen door het land