Ach broer straks zijn
wij dood vergeten
hebben wij een leven lang
opgeteld samen verzwegen
dan ook weten wij niets meer
dan een enkel vervlogen woord
een afspraak of wat dan ook
die we niet maakte
of gewoon hebben nagelaten
in voorkomen dat gelijk
zijn zijde wil behalen
met het bakzeil
niemand meer dan wij
nog minder allang
vergeten is ons stof
verdeeld nog in
dat ongelijk verdelen
nog geen gram kan halen
met wat van ons rest
we zouden het achter-
liggend leven met de koolstof
uit onze botten niet
-met geen pen-
gedoopt in oostindische inkt
kunnen verkrijgen
om verdoofd
beschreven wij waarom bij
leven wij elkaar het geluk wenste
in dood verklaren
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.