De twijfel die je soms op je kop
bij jezelf gadeslaat gekanteld
niet meer zeker weet
of je ondersteboven in jezelf
nog nastreeft met het gemis
dat nooit verder reikt
dan knagen met uitspreken
omdat gevoel zo weerbarstig
achterwege blijft waar
je de schuld bij twijfel legt
omdat gewetensnood dat nu eenmaal in zich heeft terwijl jij
o
v
e
r
d
w
a
r
s
Wars met jezelf verlegen
niet meer weet
te achterhalen hoe
het met die onderste steen zit
die liefde met zich meebrengt
terwijl je dacht dat lauweren
op veren kussen plaats vond.
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.