Nergens meer thuis dan in mezelf de weg kwijt met langzaam een tijd terug geven naar wat het toebehoort zichzelf beluisterend deze schitterende staar hierin stopt wel gepast
Als ik later dood ben
wil ik dichterlijk zijn:
Hemelsblauw verdichten
in deze lijnen tot
nagelwitte strepen.
Los weer in de hoogte op
vanuit het niets
tot onvergankelijk leven.
Tot dan toe leef ik me in de regel uit.