voor de stap genomen
waar de steen aanstoot
nam gestoten
ergernissen troffen blaam
kei voor kei geschoten
stuiterend hart
nee stuitend hard
ketst het tegen
weerkaatsend
hard op hard
zijn weg naar
beneden banend
en kletst als in water
komen woorden
boven drijven opgelucht
voor adem halen waait het
verwaait het hoofd
de ruimte vragend
de richting zoekend
gelijk de kringen sporen
met het steen snijdend
vlak een gebaar
nooit dovend maar altijd
waar?
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.