Ik ben hier aan de geheel witte dijk verknocht
Water aan de voet waar zwart geborgen
ligt het zware steen dat stevigheid biedt
aan dit vergezicht van het ondergelopen hart
geen wind te vinden een bleke zon speelt
vaag vermoeden hoe het is om verdronken
te beginnen aan de kruin beklimmen
waarover alles zich aandient
wat god de wereld naliet.
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.