1 voor 1
1 voor 1 zijn ze vertrokken uit het ouderlijk huis
om nooit meer terug te komen naar de leest
de schoenmaker verzoolde als eerste zijn huid
later opgevolgd door zijn kinderschare ongewild
de helft daar gelaten zonder heengaan en
vermenigvuldigen bleven langer ongedeerd
met eeuwig smeulend op het vage vuur
deze kantenlikkers die de randjes erbij afliepen
-
was het de pek die de teerling had geworpen
of de spijker geslagen op zijn bolle kop
om tot op het kleinste uur te duur betaald
van al die voeten in aarde de tol betaalden
-
allen woonden recht tegenover halfweg
het stak zo halverwege de burcht
waar zwanen zwommen toen iemand
de suikerbieten curieus fermenteerde
voor eigen gewin de afdronk had
met rondzingen zoals de els priemde
-
hoe het allemaal is verlopen na de werkmeester
de maat genomen had of de schoenlapper
het werk -gaf- de rektang geen enkele hoop
en is met de kromme schaar ze een voor een
door het lint geknipt dat ze aan dit lijntje hield,
Met enige kopzorg 3 in 1
met de hemel is het goed afgelopen
stond naar geloven wagenwijd open
van horen zeggen met enig gekanker
brak door het grijze wolkendek
het licht dat lijden verlicht
het boze laat voor wat het is
uitgedreven of wat overdreven
bleek thuiszorg een uitkomst
van de rekensom die soms
wat mager uitviel na de chemo
een kuurtje in de luren o o
om nog een half uurtje verlengen
om op de tijdbom te kunnen leven
zo te zien baarde dit kopzorgen
of heet van de naald verdriet
weken de darmen dol op geweld
los uit het hedendaags verteren
om leven af te leren viel wat
te fiëren fout gespeld
een franse slag van een piepklein feestje
de vernedering ophopende gebedsgenezing
wie zich kon verkopen met verkroppen
kon wel stoppen met geloven op een afloop.
_______
ja ja koppen moeten nu één voor éénmaal rollen.
op z'n kop (2 in één)
De man met afwijkende haargrens nam zijn petje voor hem af
vertrok wenkbrauwen tot een denkrimpel voor de ruimte
die hij ongeneeslijk in zich opnam als een schilferig vraagteken
boven zijn ogen leed geen twijfel
met dit onklaar gegeven
antwoord één hoog naar beneden
van verhuizen uit zijn tijd
op de in beton uitgesleten treden
geen weg terug uit lager verleden
hield angstvallig zijn roestige schroefpotjes gesloten dekseltjes
op z'n kop aan schappen vol met sleutelend vermoeden
zoveel gedoehetzelf
uitgemaakte bijsmaken
met de kinderkamerverf
herinneringen inkleuren
het verleden ruikt je tegen
uit gestriemde blikken
die daaraan verkleefde
stroefheid vertaald in krampachtige pennenstreken
tekenden zijn eindbestemming in dit bijna uitgewoond
bewegen vanuit iedere ooghoek bekeken leeg vertrek
kraakpand van vloerdelen
waarop het ouderlijk bed
tegensprak met hoeveel
uitgeleefde liefde hij
verweerde tot verwekken
telkens een bevalling tegenhield
met overuren maken
hoor de onrust indachtig kreunen vanuit dit voortkomen
uitgegroeide kinderknuisten van de jeugd strompelden benepen
langs de plooien van gelaten vlekken op de witte behangplekken
foto's verschenen van achter stoflijsten
uit geleegde - geloogde wandkasten
vielen op grond van de juiste plek weg
uit zijn oogappel in een nieuw vertrek
_