de rede

De man die geen woord meer uit kan brengen
stal ze troostrijk van mijn lippen
zijn mond halfopen hol
van binnen duisternis
begroef mijn oog daarin
nietszeggendheid kreeg
diepere betekenis in die zin

onuitsprekelijk
heb ik zijn taal mij aangewend
waarin hij bedolven werd

uit de werkelijkheid ontvreemd
heel aangegrepen verstomden

wij twee hij die mij
ooit had verwekt
ik die hem
nooit heb gekend

wie was die man
die voor mij lag
die uit mijn leven trad
zonder zeker weten ontstal

al hielden wij ook vast van elkaar
zonder het ooit vast te kunnen houden.