Vast omlijnd valt alles

Heb de laatste resten leven
bij elkaar geveegd
de bezem brak ervan in tweeën
te weten steel een stok om mee te spelen
en waar jou sporen mee zijn gewist de haren die eraan verkleven
zijn nestmateriaal voor muizenissen onoverkomelijk

met het duister voor ogen nog even wezen kijken waar vergankelijk meevalt
te dollen om bevrijdt te raken
van dit nabeeld dat leegte
nu eenmaal biedt in schenken met volle teugen