Hoewel nog rechtgeaard
graast het paard
de felgekante zijde
van horizon al kaal komt
het daglicht daarop opvallend
gekleurd te staan
trekt aarzelend met passen
en meten de dampkring open
met de schellen van mijn ogen
starend naar een tartende eindigheid
van eeuwig slapen
dit is stil gezet; ik was wat uitgesproken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten