Nog wat verbaast, vanwege het ontmoeten.
iets te ongedwongen en maar schudden met die handen,
wat vroeger ongewoon was. We kletsten stukjes
bij beetjes af van wat vergeten zou zijn zonder oprakelen.
Je was dronken, maar gewoonlijk nuchter genoeg
om te beseffen wat allemaal over was. Niet alleen maar tijd
te over er lag veel meer besloten dat er over was.
Net als loslaten wat voorbij komt varen naar een verleden
door de tegenstroom. Je moet wat weerstand overbruggen,
maar harder roeien met de riemen die je hebt. Dat scheelt met
weer aan lager wal raken. Ach een verkeerde oever, maar wie bekommerd
zich daar nog om. We spraken af, schreeuwend bijna, tegen dove mansoren,
dat we beter konden en wenste ons een behouden vaart. een laatste woord,
of wat daar nu nog van over is.
Posts
