Het getij

Je raakt er van onderste boven
wanneer je er in verzeild

je laat gaan tot kopje onder
bijna een verdrinkingsdood

door ademnood herboren
komt naar boven
wat angstig

weggedoken ligt verscholen
op de zeebodem
wat in je leeft bleek
een zeester onontkoombaar.

aangespoeld verleerd
door't drogen weekdier
met een beweging

uit de kinderhand
in delen gebroken
jaargetijde ebt
overvloedig weg

_____________
Uit de havenmond ontstolen woorden
ebben in waterkolom opgesloten
langzaam door het zeegat weg
in een woeste overvloed teruggeworpen slibt
het vertaald gedicht tot schor

geschreeuwde meeuwen met slikken
waar het jongbroed zich tegoed doet