Ik peuter de vuiligheid van leven nog onder de nagel randen weg terug is hier geen optie zo zwart als weemoed neigt het schrapen tot het oogwit toont hoe bloedt het daar onder toe
Als ik later dood ben
wil ik dichterlijk zijn:
Hemelsblauw verdichten
in deze lijnen tot
nagelwitte strepen.
Los weer in de hoogte op
vanuit het niets
tot onvergankelijk leven.
Tot dan toe leef ik me in de regel uit.