hoe ik ook ga of sta laat ik m'n sporen na geen brok of gaat aan stukken achter mij aan sleep ik de woorden ballast van jaren of zie ik het spiegelbeeldig vervagen langpotig glazig kijkend
Als ik later dood ben
wil ik dichterlijk zijn:
Hemelsblauw verdichten
in deze lijnen tot
nagelwitte strepen.
Los weer in de hoogte op
vanuit het niets
tot onvergankelijk leven.
Tot dan toe leef ik me in de regel uit.