Een wassen neus
met in de zon
zitten en daags
daarna de vellen
plukken van de huid
die uit verveling
door vervelling
los is gaan zitten
onbekommerd van wat
komt met navel staren
---
op het strand de kustlijn
van het leven zand tussen
de tenen laten bewegen.
-
skip to main |
skip to sidebar
bekommer jij eens om je eigen vlees
Zoeken in deze blog
Labels
Dood in de pot
(26)
gek van woorden
(2)
gevederde vrinden
(5)
godsgeklaag
(3)
hartslag
(6)
Niet vers
(1)
nieuw leven in blazen
(4)
nieuw leven inblazen
(4)
notenkraken
(9)
ode wie ode toekomt
(2)
rauwverwerken
(13)
S. dulcamara
(7)
slak maar laks lijken wij (op elkaar)
(1)
tekort aan tijd
(6)
u bent
(2)
van nature goed uiteraard
(8)
Whale Wars
(1)
vergrijzend heden
statistics
Ik doe ook maar wat.
- ®
- Als ik later dood ben wil ik dichterlijk zijn: Hemelsblauw verdichten in deze lijnen tot nagelwitte strepen. Los weer in de hoogte op vanuit het niets tot onvergankelijk leven. Tot dan toe leef ik me in de regel uit.
Posts
