voor de es

kijk hier staan wij voor mijn zerk
waar ik nog eens in zak en as
verstrooid als altijd wordt geleegd
tot stof dat afgeslagen van de jas
de kruimel van het avondkleed
ik beeld me in een laatste hoop
op volgend jaar als zaad ter aarde
nogmaals wordt besteld met schieten
van de wortels uit mijn bestaan
terug keer aangeplant weer zerk
om iemand anders te bedienen
bij voorkeur dan een vrouw
om eeuwig in de sappen te beminnen
die stromend ons tot boom omringen