verbleken

soms werp ik wel eens blik
op een rond zwervende foto
van je waarop je met wallen
onder je ogen weggewerkt
staat te prijken met bovenal
niet in de lens kijken
bedenk me dan dat zo in het vlak
je ook niet meer was waar uit
de liefde sprak dan wat gelogen
woorden het stoort me dan
dat dat nooit was uitgesproken