Vrijheid was nog kinderspelalleen schatplichtig aan zichzelf
-
ik dacht; levenslang nog louter puur
zuiverend riet branden op het achterland
van horen zeggen nooit gehoord
dan het dobberen op het houten vlot
getrokken door de kroosslotengangen
het ware dit getrokken sporen
tussen ratten door levende have
enkel zijn en nog zwemmen in tijd
overal land waar je tot aan je enkels
in verdronk hoe ervaren water en gras
geen zijn dan eigen niets
oude schuren uitwonen met brandschatten
op dat de vrijheid er uit ontnomen was
die eendrachtig daar nooit woonde
wel het weet hebben van prikkeldraad
voor volwassenheid maar zelf bandeloos
nog loof spelen op de razende wind
alles meer en alleen nog ruimte scheppend
voor dit later beklemd geraakte lichaamsdeel
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten