de aanklacht

Het was een schotschrift
voor de boeg
schimpscheuten
m te overleven

de zinnen wreed
en overdreven
haar woede
tomeloos gewoon

voor de draad d'r mee
het zit haar tegen
de nachten zwarte
gaten de dagen gelijk

ieder gerucht vanuit de muren
is uitgerukte hinder
breekt de hel uit
opgelost tot een orkaan

ooit baarde zij vreugde
nu slechts zorgen
haar schoot een schimpscheut
drijft de spot uiteen