Plataan

er viel een egeltje
voor m'n voeten
waar ik tegen
aan trapte

en

er een harde
noot knapte
brak alwaar

het wortelde

schoot in mijn gedachte
waar vreemd genoeg

nu alweer

egeltjes aan een zijde
draad bungelen

Flow

hij keek haar diep in de zee
groene ogen tot hij er lucht
van kreeg dat zij het oppervlakkig
bezien al eeuwen met een ander
deed en verzoop in dat verdriet

Nabij de houtwallen

zeer indringend dit
diepgaand avondlicht
door de bossen

de zwaan weet ook
nog niet hoe
eenzaam ik
hem zie

overrompelt de rust
die je hier overvalt

het schemert licht
waar ik mezelf zie

Overtuigen

ik ben mij

aan het overtuigen
is omhangen gelijk
van teugels

voor mij ben ik
een zelfbeeld
daarvan is sprake

het vieren gaat
zo als het is het
gaat met lossen
meer los laten

inbinden is gelijk
een leesteken
van gelijk aan is
loskomen met vieren

zo verstrikt raakt
vastzitten in lossen
inlossen van wat
ook innen is gelijk

meervallen meer
dan tegen opvallen
meer dan voor
invallen meer dan
door en door
vallen weer opstaan

laatste lente dagen

Leren lopen op je laatste lootjes

hopen dat de bloesem niet te vlug

verroest tot aarde omdat rose

nog zo licht tint onder kersen

je gezalfd wordt door balsem

onder de indruk van de holle

hoogopgaande polulieren

laat je alles rustig vieren

waar je op neerkomt

bij het ijlings tijd verstrijken

't was goed dit jaargetijde

bij voorbeeld

een hobby is bijvoorbeeld
geluk zoeken waar jij het vinden kunt
gewoon gebukt op goed geluk
en dan maar opsparen tot je genoeg
geluk gevonden hebt
dan weet je zeker gelukkig
is niet veel verder weg
te vinden dan voor je voeten
als waar je eerder stond
er speelde een glimlach om je mond
die je wel lekker en heel eenvoudig vond





___

JoJo 0805'77

kijkdichtheid

het luisterrijk staat hier te kijk
in bermen vol fluitenkruid
en ogenschijnlijk veel vlinderparen
strijken gerust hier neer
in dit zachte berkenland
met zandpaden tussen allerlei vergezichten
verbazen gaat altijd in mei
waar uitbundigheid
gelijk staat aan vijftig bunder
al hand in hand staat
met de vergankelijkheid

Puur

Hoe oppervlakkig ook bezien
er schuilt altijd schoonheid
achter het spel dat grenst
waar licht breekt en neigt
het naar de zuiverste vorm

Uithoeken

daar stilleven waar het nog kan
vervuld raken in alle stilte
gewoon onder bedwang
dit alles horen waaronder
het zwijgend gebukt gaat
om even te kunnen kruipen
waar niemand anders gaat





gewoon jezelf helder weten
geborgen waar geen ander taalt
alleen zijn waar jezelf staat
dat is stilleven en erin op gaan

De toestand van het gemoed.*

Pilletjes daartegen ten over staan
bij't verslikken voor't slapen gaan
zij't dat ze alles uit de liefde vreet
wat voor de rapen gaar versleet

onrust roept haar de verwachting
werkend op de ruggengraat verving
ze pijn voor lichamelijke klachten
gestrekt en gesterkt in die gedachten

voorkomt zij tegen het reiken aan
de vent die naderend haar te na
leert verstaan hoe kloppend hartzeer

zich versmacht met het hard van leer
op te trekken tegen lage druk en ga(!)
te buiten aan vaker 'uitventen' gaan.

* Hendrix, maakte 't waar gebeurd.

Nog een keer gebundeld

Het bloemlezen gaat als van ouds
her, je voelt behoeften tot wat stouts,
wat misschien al jaren geleden menig
vuldig door lucht en smaak uit klank
en speeksel was voortgedreven .

Het beste ooit werd weer
hertoond tot briljante weergave.

De bloembollezer meende het ook
allemaal op recht voor de raap
geplukt om mede met zo velen
wat uitgeplozen is weer in te delen.

Van oorsprong niks met zoveel van-
sprekende gedichten. Maar wat ik mis
is dat ene, dat rake woord. Treffend vanzelf
geschreven vers van de lever.

Waarin ik me uitleefde als licht bewogen
bladerdek dat vingervlug daardoor
gleed;
gelijk het herfstkleed doet met woorden.
gelijk de spreeuw daarin die merel speelt.
Keer op keer de bladzijde opkeert.

Verwacht daarom van mij geen vroeg
ontwaakte nachtegalen. Want zo voor de draad
er mee is goud opsnee nooit herschapen bij dezelfde
toonzetting van een ander woord.
b